Ruim 6 weken sta ik iemand bij om een huurwoning te bemachtigen, niet omdat ze meer ruimte of luxe wil, maar omdat ze niets heeft. Zij is buiten haar schuld op straat komen te staan en heeft geen ‘woonpunten’ kunnen vergaren. Ik heb zeer vele telefoongesprekken gevoerd en veel ervaring opgedaan over het feit hoe je niet met mensen moet omgaan. Wat bestaan er een hufters!
Medische indicaties
Haar medische indicaties zijn aanzienlijk. Op één hiervan zou je al verwachten voorrang te verkrijgen voor onderdak, laat staan vijf van deze indicaties: onder andere hart, longen en nieren!
Toch maakt dit geen enkele indruk. Je krijgt als antwoord “iedereen heeft wel eens wat!” Zelfs een gesprek willen of durven ze niet aan te gaan. Ik gaf aan dat ze nu te ver van haar specialisten woont en er een gevaarlijke situatie zou kunnen ontstaan, gezien haar hartklachten. Meneer, jammer voor haar, maar wij kunnen niets doen! Op de vraag: ‘Moet ze dan maar op straat gaan slapen’ wordt gezegd: ‘Zit niets anders op, want de wachttijd is 5 tot 6 jaar!’
Vrije sector
Een corporatie verwees me naar nieuwbouw in Leiden. Toen ik naar de huur vroeg, kreeg ik als antwoord: Vanaf 1500 euro netto, buiten GWL en servicekosten. Ik vroeg de persoon of hij wel geluisterd had, want zij heeft een WIA uitkering, dat lager is dan het sociaal minimum! Totale desinteresse en geen enkel begrip.
Ik vind het bovendien een vreemde zaak, dat er vele dure huurwoningen worden gebouwd, terwijl er een enorme woningnood is bij de sociale huurwoningen. Dit beleid kun je toch niet serieus nemen, huren van 1500 tot 3500 euro!
Toewijzingsbeleid
Je moet zorgen dat je veel woonpunten hebt vergaard. Vervolgens kun je je inschrijven op diverse woningensites. Zo een abonnement kost je geld. Je krijgt dan geregeld overzichten van huurwoningen, waarop je kunt reageren. Dus woonpunten + inkomen tellen, anders geldt de inschrijving niet. De huurwoningen die op de lijst staan zijn betaalbaar, maar voor iedere woningen zijn er minimaal 80 gegadigden. Wat betreft de laagste huren voor sociale woningen, die ook in de huursubidie vallen, wordt er naar inkomen gekeken. Dit mag niet te hoog zijn, maar ook niet te laag. Dit laatste vind ik absurd. Mensen met een sociaal minimum hebben dus geen enkel recht om een woning te bemachtigen. Waar moeten zij heen?
Antikraak woningen
Ook staan er in Leiden en omgeving antikraak woningen leeg. Deze worden over ongeveer een jaar afgebroken. De (tijdelijke) bewoners betalen een redelijke huur en er wordt gevraagd om toezicht te houden.
Dit zou voor haar een ideale situatie zijn, maar helaas, ze wordt niet ingeschreven, want ze heeft twee katten. Deze katten zijn zeer rustig, vernielen niets, bovendien heeft ze deze al tien jaar. Ondanks het feit dat de woningen worden afgebroken, mogen haar katten niet mee. Die moet ze maar ergens achterlaten of onderbrengen. Hoe hard en dom kun je zijn. Je kinderen doe je toch ook niet weg!
Grote woningnood
Het punt is, dat er vele mensen in deze situatie verkeren, maar er wordt weinig tot niets aan gedaan. Wordt het niet eens tijd om het beleid te veranderen? Wellicht de beleidvoerders eens een tijdje dakloos laten zijn. Voelen ze wat het is!
Voor de volledigheid, haar achtergrond: Wie helpt Jolanda?
Ik vind dat Nederland schandalig met zijn eigen inwoners omgaat!
The post Meer kans op een winnend staatslot dan op een huurwoning! appeared first on Koos Dirkse.
